Elsa Pataky’nin başrolde olduğu ve yapımcılığını Chris Hemsworth’un üstlendiği bu Netflix filmi gerçekten de yılın en kötü filmlerinden biri.
Neredeyse hiç para olmadan çok şey yapan küçük filmlerin ukalalığına saygı duymalısınız.
Az nakit olsa bile, hikayenin gücü, performanslar veya sanatsal vizyon, lo-fi üretim değerlerini fazlasıyla telafi ediyor – Kevin Smith’in katiplerSean Baker’ın Mandalina veya Steven Soderberg’in Yüksek Uçan Kuş.
Bütçeler, bir filmin göz kamaştırıcı mı yoksa hayal kırıklığına mı uğradığı konusunda her şeyin başı ve sonu değildir.
Yani, Netflix filmi önleyici neden büyük bir stüdyo tarafından vizyona giren en banal, hokey ve yetersiz filmlerden biri olduğu bahanesine sırtını dayamıyor.
Hikaye, teröristler ABD şehirlerine 16 nükleer füze hedeflediğinde son savunma hattı haline gelen bir Amerikan askeri tesisinde geçiyor.
Sadece Kaptan JJ Collins (Elsa Pataky), Alexander (Luke Bracey) dahil kötü adamlar kelimenin tam anlamıyla kapıdayken, gelen mermileri alabilecek bir dizi önleyicinin kontrolünü elinde tutmaya çalışırken yolunda duruyor.
önleyici korkunç, korkunç, iyi değil, çok kötü bir film. Eisteddfod’u ayıkken izlemek kadar sıkıcı ve eski insanlarla dolu bir pandomim kadar incelikli.komşular yıldızlar.
Aktör Rhys Muldoon bu hastalıklı filmde yer aldığı için daha şanslı insanlardan biri olabilir – karakteri 12 dakika içinde (spoiler) öldürülür, bu yüzden şanslıysa, onun bir parçası olduğunu unutacaksınız.
Havaalanı kitapları inkar edilemez bir şekilde milyonlarca satmış olan romancı Matthew Reilly’ye yönetmenlik dizginlerini vermek üzücü, çünkü oyuncularından gerekli, hatta makul performansları ortaya çıkarmak için gereken becerilere veya içgüdülere sahip olmadığı açık.
Pataky, travmatik bir geçmişi olan, her sahnenin iki oktav fazla melodramatik olduğu, sert bir askeri kadın olarak ikna edici olmaya çalışıyor – daha iyi bir yönetmen onun performansını değiştirebilirdi.
Avustralyalı ünlü aydın Colin Friels bile bu projeden uzaklaşmak isteyebilir. Umalım ki o ve Muldoon, en azından onların katılımından dolayı bazı güzel çekleri bozdurmayı başarmışlardır.
Reilly, esas olarak iki odada geçen bir filmi dinamik hale getirecek görsel hayal gücüne de sahip değil. Her sahne düz, sanki tüm doku bir Zamboni tarafından ezilmiş gibi, arsa düzenekleri o kadar tahmin edilebilir ki, açılış kredileri sırasında herhangi bir gerilim veya gerilim dağıldı.
Bütçeniz nedeniyle konumlarla kısıtlıysanız, sahnelerinizi sahnelemenin daha yaratıcı yolları vardır, böylece her bir vuruş, peri ipi kadar keskin, ayırt edilemez bir damlaya dönüşmez.
İkinci birim tarafından çekilip ortalığı karıştırmak için eklenmiş gibi görünen çok fazla çekim var, ancak sekanslar estetik açıdan ikinci kademe bir polis prosedürünün bir bölümü kadar ilginç.
Ve öyle olmak zorunda değil – unutma David Lowery aşkını yarattı Bir hayalet hikayesi 100.000 dolarlık bir bütçeyle, neredeyse tamamen bir odada çekildi ve beyaz bir sayfada Casey Affleck’ten biraz daha fazlasını içeriyordu.
Aksiyon koreografisi gösterişten uzak, görsel efektler 1996’daki bir video oyununun çekimlerine benziyorken, kötü adamlarının motivasyonlarını Amerikan istisnacılığı mitini çökertmek gibi çerçeveleme girişimi boş geliyor.
Her Netflix filmi sinematik ve hatta eğlenceli olmayacak, ancak fakir bir adamın öğlen filminin bu eşdeğeri gerçekten yılın en kötü çabalarından biri.
Değerlendirme: 1/5
Interceptor, 3 Haziran Cuma günü 17:00 AEST’de Netflix’te
Hata!
Yorumunuz Çok Kısa, Yorum yapabilmek için en az En az 10 karakter gerekli