Toni Collette’in Mafia Mamma’sı kanlı, komik bir maskaralık

Çoğu kısım için, mafya mamma Collette’in komedi pirzolalarının cazibesi, zamanlaması ve zevkiyle taşınan kaotik, gülünç bir boğuşma. Rolüne tamamen bağlı ve görünüşe göre tam bir topa sahip.

Fiziksel komediye hakimiyeti asla şaşırtmaz, aksine her zaman sevindirir ve aksi takdirde tuhaf ve düzensiz olanın telafi edici bir yanı varsa. mafya mamma, Collette gerçek ve son derece izlenebilir bir yetenek. O alev ve hepimiz onun gücüne mıknatıslanmış güveleriz.

Bu neredeyse şakacı filmde birçok uzuvun yaptığı gibi, film sallandığında bile coşkusu bulaşıcıdır. Yapmamak için tüm sebeplere rağmen kendinizi kıkırdarken buluyorsunuz.

Ama, ah dostum, çoğu zaman dayanılmaz derecede ürkütücüdür. Elbette, bir mafya filminin şiddet içermesini beklersiniz. Makineli tüfeklerden mermiler fırlarken kanın sıçramasını beklersiniz.

Bıkkın bir kadının gücünü yeniden keşfetmesiyle ilgili kaygısız bir komedi olarak pazarlanan bir filmde göremediğiniz şey, göz çukuruna ince bir topuktur. Ama işte orada, acımasızca içeri ve dışarı itiliyor, bir değil, iki değil, birkaç kez. Susturucu ses efektleri ile tamamlayın.

Tek göz yuvarlanıyor, testis torbasına giden ince topuk, kopmuş el ve bir Çehov’un üzüm kırıcısı var.

Tabii ki, bir mafya komedisi yükseltilmelidir. Dramatik, kan davaları ve hafif tetikleyiciler için bir tutku ile hayattan daha büyük karakterlerle uğraşıyorsunuz.

Bu seçimler ne kadar şok edici olsa da, aynı zamanda mafya mammaton tutarsızlıkları. Bazen süper tuhaf, diğer zamanlarda sadece arsız. Yönetmen Catherine Hardwicke (on üç, alacakaranlık) yolunda tutmayı pek başaramıyor.

En azından Collette’in performansı her zaman tam olması gerektiği yerde sergileniyor.

Zorlu bir dönemden geçen orta yaşlı bir kadın olan Kristin’i canlandırıyor. Oğlunun üniversiteye gitmesi ve ilaç işinde kadın düşmanı patronlarla uğraşması konusunda duygusaldır. Tüm bunların ortasında, eve gelir ve erkek-çocuk kocasını, çocuğunun eski rehberlik danışmanıyla çiftleşmenin ortasında bulur.

Bianca (Monica Bellucci) adında gizemli bir kadın, büyükbabasının öldüğünü söylemek için Kristin’i arayıp cenaze için İtalya’ya gelmesini istediğinde Kristin’e teslim olur. Ye Dua Et Sev ve Stanley Tucci fanteziler kuruyor ve çantalarını topluyor.

Cenazede, duruşmaların üzerine bir kurşun yağmuru yağmaya başlayınca Kristin şaşkına döner ve hiç tanımadığı büyükbabasının Calabria’lı bir mafya ailesinin başı olduğunu keşfeder. Yaşayan tek soyundan gelen kişi olarak artık yönetim onun elinde.

Kristin, çılgınca derinliğinin dışında olmasına rağmen, aptal şans ve bıkmış cesaretin bir kombinasyonu olarak görevde yetenekli olduğunu kanıtlar.

Karakterin kökleri, banliyöde yaşayan orta yaşlı bir anneyi güçlendirme ve etrafındaki herkese görünmez olma ve dünyanın yanlış olduğunu kanıtlama fikrine dayanıyor. Takdire şayan duygu elbette ama hiçbir karakterde, Kristin’de bile gerçek bir derinlik yok. Ve Bellucci çoğunlukla bir karikatürde boşa harcanır.

Ama Collette’in performansı çok keyifli ve mafya mamma entelektüel için hedef değil.

Değerlendirme: 2,5/5

Mafia Mamma şimdi sinemalarda