Quentin Tarantino, Chris Hemsworth ve Chris Evans’ın film yıldızı olmadığını söylüyor – haksız da değil

O ve çoğu yaşlı ve çoğu erkek olan ünlü yönetmenlerden oluşan bir kadro, 2022’deki film kültürünün durumu hakkında oldukça rahatsız. Onları gerçekten kızdıran şey, Disney’in çizgi roman filmlerinin herhangi bir entelektüel için bir atasözü olduğu Marvel’ın hakimiyeti. mülk odaklı gişe rekorları kıran franchise.

DC, Star Wars, Godzilla vs Kong, Hızlı ve Öfkeli, Harry Potter, Jurassic Park ve daha fazlasını düşünün.

Tarantino, Martin Scorsese, Ridley Scott ve Francis Ford Coppola gibi insanlar, franchise’ların varlığının Hollywood’da yeşil ışık yakıp yakmayanları etkilediğini düşünüyor.

Ve haksız da değiller – süper kahraman filmlerinin gerçek hikaye anlatımı olmadığına dair daha yakıcı yaklaşımlarından bazıları biraz sığ olsa da.

Fikri mülkiyet (IP) sinema gösterimlerini devraldı ve bu, izleyicilerin evde kalıp iki bilet için en az 50 $ ödemek yerine evde kalıp oyuna basmasını çok daha kolaylaştıran internet yayınının yükselişiyle bağlantılı olarak gerçekleşti. aperatifler ve içecekler istiyorsanız ve otopark veya Uber için ödeme yapmak zorunda kaldıysanız.

Pek çok sinemasever, bu çabaya yalnızca bir “destek direği” veya “etkinlik” filmi, örneğin bir Yenilmezler filmi veya belki bir sonraki Indiana Jones bölümü için gidecektir. Ya da onuncu gibi bir çocuk filmi Despicable Me.

Kuşkusuz, bu markalar içlerindeki aktörlerin hepsinden daha büyük. İşte Tarantino’nun son mektubunun anlatmak istediği de bu.

o söyledi 2 Ayı, 1 Mağara podcast, “Hollywood’un Marvelleşmesinin bir parçası da, bu karakterleri canlandıran ünlü olmuş tüm bu aktörlere sahip olmanızdır. Ama onlar film yıldızı değiller. Doğru?

“Yıldız Kaptan Amerika. Veya Thor yıldızdır. Demek istediğim, bunu söyleyen ilk kişi ben değilim. Bence bu milyonlarca kez söylendi ama sanki, bilirsiniz, bir yıldıza dönüşen bu franchise karakterleridir.

Tarantino’nun söylediği doğrudur. Evans büyük bir yıldız olabilir. Chris Hemsworth büyük bir yıldız olabilir. Ancak onlar, terimin neredeyse bir asırdır anlaşıldığı şekilde film yıldızları değiller.

George Clooney, Brad Pitt, Tom Cruise, Morgan Freeman, Julia Roberts, Angelina Jolie, Denzel Washington, Sandra Bullock, Whoopi Goldberg, Will Smith, Leonardo DiCaprio ve Cate Blanchett gibi film yıldızları değiller. film yıldızlarıdır.

Seyirciler bir sonraki Thor filmine Hemsworth filmi olduğu için akın etmiyor, bir Thor filmi olduğu için gidiyorlar. Evans’ta aynı şekilde. Gök gürültüsü tanrısı ve Halkın yaşayan en seksi erkeği sinema bileti satmaz, yayın abonelikleri satarlar. İyi ya da kötü, bu 2022’deki başarının bir ölçüsü.

Marvel markadır, çekiliş kartıdır. Evans ve Hemsworth değil. Jolie, Blanchett, Michael Douglas ve Christian Bale bir Marvel filmindeyken bile MCU’dan daha büyük değiller. İzleyiciler gitmedi Karınca adam Douglas yüzünden. gitmediler Thor: Aşk ve Gök Gürültüsü Bale yüzünden.

Ancak izleyiciler, akışta evdeyse kesinlikle Hemsworth için bir film izleyecekler. Netflix’in Hemsworth işine bu kadar dahil olmasının ve oyuncuya film için 20 milyon ABD doları ödemesinin nedeni budur. Çıkarma 2. Bu yüzden Gri Adam bütün bu saatleri doldurdu.

Hemsworth, Evans, Chris Pratt, Tom Holland ve Millie Bobby Brown gibi büyük imtiyazlar sayesinde yıldızlığa fırlayan aktörler, bir akış izleyicisinin kulağına hitap ediyor. Evde akışta, filmin ne olduğu, içinde olmaları kadar önemli değil.

Giriş engeli çok daha düşük. Ya zaten abonelik için ödeme yapıyorsunuz ya da adını duyduğunuz yeni Adam Sandler filmine göz atmak için ücretsiz deneme (veya ucuz üyelik) için kaydolmaya istekli olabilirsiniz.

Yaklaşık iki dakika sürer ve koltuğunuzdan ayrılmanız bile gerekmez.

Bunu karşılaştır Cennete Bilet, öngörülebilir, sıradan bir olay örgüsüne sahip vasat bir romantik komedi. Ne olduğu önemli değildi, ne olduğu, Clooney ve Roberts’ın meydan okumayan bir türde birleşik yıldız gücüydü. Cennete Bilet 158 milyon dolar kazandı.

Bu, dört Hollywood Chris’inden üçü veya Brown veya Holland için hafife alınacak bir şey değil. 20 yıl önce olsaydı, gerçek film yıldızları olurlardı ama makine artık onları çalkalamıyor.

Ve Hemsworth gibiler için, kişisel markaları söz konusu olduğunda, izleyicilerin ve büyük maaş çeklerinin akışta olduğunu kurnazca anlıyorlar. Onlara bu seçimleri kıskanmazsın.

Dwayne Johnson, Ryan Reynolds, Ryan Gosling ve Charlize Theron gibi sizi filmden bağımsız olarak sinema bileti ödemeye iten son yeni film yıldızları dalgası bile statülerini neredeyse yirmi yıl önce basmıştı.

Sektördeki tektonik değişimler ve seyirci davranışları eski düzenin sonunu getirdi.

Ancak Tarantino, film yıldızının sonunu Marvel’ın etkisine bağlamakta yanılıyor. Bunun, stüdyoların yaptıkları ve finanse etmedikleri ve neyi pazarlayıp neyi pazarlamadıkları konusunda yaptıkları seçimleri ateşleyen internet yayıncılığının yükselişiyle de bir o kadar ilgisi var.

Makul fiyatlara sunulan ev eğlencesi seçeneklerindeki patlama, izleyicilerin evlerini ne için terk edip etmeyeceğini değiştirdi. Sinema neredeyse birinci sınıf bir deneyim haline geldi ve Avustralya’daki ortalama bir sinemasever yılda beşten az filme gidiyor.

Stüdyolar için ekonomik zorunluluk, paralarını, markaları herhangi bir kişiden daha büyük olan yerleşik bir kitleye sahip franchise’lara harcamaktır.

Hayranlar, Hızlı ve Öfkeli’ye Vin Diesel’in aile hakkında lirik şiirler yazmasını istedikleri için gitmezler, gitgide tuhaf araba kovalamacaları ve gösterileri istedikleri için giderler. Ve tam olarak alacaklarının bu olduğunu biliyorlar, bu verilmiş bir şey. Böylece ne için ödeme yaptıklarını biliyorlar. Ve Paul Walker’ınki gibi bir ipucunun ölümünden kolayca kurtulacak.

Bayilik hakimiyeti ve akışın birleşmesi aynı zamanda tavuk ve yumurta olayına da yol açar.

İzleyiciler ilk önce sinemalarda orta bütçeli komedileri izlemeye gitmeyi bıraktılar ve bu yüzden artık akış alanı mı oldular? Yoksa seyirciler yayında harika komediler olduğunu fark ettikleri için sinemalarda bunun için ödeme yapmanın anlamını mı görmediler?

Bir akış hizmetinde Sandler, Will Ferrell, Jennifer Aniston, Amy Poehler ve Reese Witherspoon gibi insanları bulma olasılığınız, filmlerde bulacağınızdan çok daha fazladır.

Bu, artık film yıldızlarımızın olmadığı anlamına mı geliyor? O kadar siyah-beyaz değil. Pitt ve Keanu Reeves gibi isimler hâlâ ortalıkta.

Ve projeden bağımsız olarak bilet satan Florence Pugh ve Timothee Chalamet gibi bir genç yetenek cephesi var, ancak koltuklara serseri koyma yetenekleri henüz çok kuşaklı değil. Sadık akranlarına hitap ediyorlar ama henüz büyükanne ve büyükbabalarına değil.

Bir de hiçbir yere kolay kolay sığmayan isimler var. İnkar edilemez bir şekilde bir yıldız olan ve hâlâ yalnızca beyaz perdede çalışan Margot Robbie gibi biri. Veya Emma Stone, Anya Taylor-Joy ve Saoirse Ronan.

Ama isimleri tek başına yeterli değil. İsim ve projenin bir kombinasyonu olmalıdır. David O. Russell’ın amsterdamRobbie, Bale, Robert De Niro ve yaklaşık bir düzine başka ismin oynadığı yıldızlarla dolu bir komedi olan , yılın en büyük gişe başarısızlıklarından biriydi. 100 milyon ABD dolarına kadar kaybedecek.

Robbie ve yurttaşları, 30 yıl önceki akranlarıyla aynı konuma sahip değiller. IP’nin şimdi yaptığı gibi.

Yeni olması bile önemli değildi. Yüzüklerin Efendisi dizinin “yıldızları” yoktu çünkü önemli olan Orta Dünya.

Bu değişimin olumlu tarafları var, markanın gücü yeterli olduğu için stüdyolara daha düşük profilli ve daha çeşitli geçmişlere sahip oyuncular seçme hakkı verildi. Simu Liu, Chadwick Boseman, Ismael Cruz Cordova ve Sonequa Martin-Green gibi insanlar.

Kültür değişti ve nadiren herhangi bir şeyi eski haline getirebilirsiniz. Marvel, film yıldızını öldürmemiş olabilir ama artık kesinlikle film yıldızı. Tarantino en azından yarı doğru.