Pozitifliği ve güçlü kişiliğiyle tanınan Tayla Harris, hayatıyla ilgili yeni belgeselde sadece bir kez kamera karşısına geçiyor.
AFLW süperstarı Tayla Harris’le ilgili belgesel olan Kick Like Tayla’nın konusu, onun gardını düşürdüğü an ancak sonlarına doğru.
Kameraya konuşan Harris, üç yıl boyunca birlikte oynadığı Carlton kulübünden çıkışının yansımalarına değinmeye başlar ve “çok iyi oynamadığını” kabul etmesiyle boğulmaya başlar.
Harris, 2021 sezonunun sonunda, bildirilen bir maaş talebi üzerine bir fırtınanın ortasında takım tarafından terk edilmişti.
O zamanlar 24 yaşındaki sporcu için çirkin bir işti, ancak kamera önünde en savunmasız olduğu anın, kendi standardında oynamadığı gerçeğiyle yüzleştiği an olduğunu ortaya koyuyor.
Ulusal sahnedeki kısa zamanında -şimdiye kadar- olağanüstü yetenekli Harris, Avustralya’nın en tanınmış kadın atletlerinden biri olarak hem AFL’de hem de boksta üstün olan statüsü sayesinde dramatik bir görev süresi geçirdi.
Çok genç yaşta aslanların ininde çok şeye katlanmak zorunda kaldı. Belki de en iyi, uçuş sırasındaki görüntüsünün bir 2019 oyunu sırasında fotoğrafçı Michael Willson tarafından yakalanmasından sonra kısır, isyankar ve cinsiyetçi çevrimiçi tacizin hedefi olarak bilinir.
Harris’in becerilerinin saf atletizmini ve zarafetini gösteren çarpıcı ve ilham verici bir resimdi. Ancak bazıları için fotoğraf, sahadaki erkek meslektaşlarını gölgede bırakmaya cesaret eden genç bir kadını küçük düşürmek ve küçültmek için bir bahaneydi.
Bölüm, Avustralya kültürünün tiksindirici bir yönünü ortaya çıkardı ve bir kez daha, tüm profesyonel kadınların maruz kaldığı korkunç çifte standardı hatırlattı, özellikle de cinsiyet dengesizliğinin sadece göz kamaştırıcı değil aynı zamanda kör edici olduğu arenalarda.
Harris, o zamanlar güç ve saygınlıkla hareket etti ve hatta şimdi bunu hatırladı. Tayla gibi tekme, onu etkileyen ama yere sermeyen bir şey olduğu açık. O izin vermezdi.
Ve Harris’in bu hikayede azim ve pozitiflikle ilgili hayatı hakkında verdiği ağır basan izlenim budur.
Parça parça kamerada gülümsüyor, sahada veya spor salonunda antrenman yaparken görüntüleriyle kesişiyor. Doktor neredeyse her an onun ne kadar heybetli olduğunu anlatmak istiyor.
Ancak spor belgesellerinde bu devlerin dış güçlerine tezat olarak içlerindeki kırılganlıkları ortaya koyması beklentisi var. Spor kahramanlarımızın çok boyutlu ve ilişkilendirilebilir olmasını istiyoruz.
Harris’in hayatının diğer bölümlerinde, evde eşi ve sahne çalan köpekleriyle, ailesiyle sahilde, Covid sınır kapanmalarının ardından nihayet yeniden bir araya geldiği anlar var.
Babası, kameraya, fotoğraf olayının “kendisine ulaştığını” bilmesine rağmen Harris’in duygularını iyi sakladığını söylüyor – ve sanki çevrimiçi tacizi genç kızların peşinden gitmekten vazgeçirebilecek bir şey olarak yeniden çerçevelendirebilirmiş gibi, Harris’i iyi koruyor. spor olsaydı, başına gelenler hakkında gerçekten nasıl hissedebileceğiyle uğraşmak zorunda kalmazdı.
O anlatırken bile, bunu ışıl ışıl bir stoacılıkla yapıyor ve merak etmeye başlıyorsunuz. Tayla gibi tekme gerçek Harris’i ya da gerçek Harris’in gerçekten sayısız zorluğu bölümlere ayırabilen biri olup olmadığını gösterecek.
Ama sonra o zırh düşer ve kısaca da olsa Harris’in, sesi boğazında takılan ve ağlayan ama sonra açığa çıktığı için hemen kendine hüsrana uğrayan başka bir yönünü görürsünüz.
Bu yetkin, sevimli ve bazen aydınlatıcı belgeselin en çarpıcı anı.
Belki de sonunda gördüğümüz gerçek Harris budur – duygusal olduğu için yargılanması gereken biri değil, ama kendinden çok fazla şey ortaya koyarsa, kendini hala eski ikili ikili dosyalara abone olanlara açık bıraktığını bilen biri olarak. güç ve Zayıflık.
Ve kazanmalarına izin veremez. O yapmaz.
Değerlendirme: 3/5
Kick Like Tayla şimdi Amazon Prime Video’da yayınlanıyor
Hata!
Yorumunuz Çok Kısa, Yorum yapabilmek için en az En az 10 karakter gerekli